Zakelijk

33 weken zwanger met weeën in het ziekenhuis

Bijzonder bevallingsverhalen 33 weken zwanger met weeën in het ziekenhuis

Vandaag het bijzondere verhaal van Lisanne die met 33 weken zwanger met weeen in het ziekenhuis belandde. Niks vermoedend ging ze de maandag  naar haar werk. “Ik voelde me het weekend ervoor al niet zo lekker, maar ik was inmiddels ook 33 weken zwanger en de decembermaand (drukste maand van het jaar) was begonnen.

Op mijn werk kreeg ik steeds wat meer buikpijn en toch maar even met de verloskundige gebeld. Ik kon die middag nog terecht voor een controle. Zij verzekerde mij, dat er niks aan de hand was”.

Die middag bij de verloskundige kwam ze er achter dat ik al 1 cm. ontsluiting had. HUH, wat??? Meteen kwam de vraag of wij de tas voor het ziekenhuis al klaar hadden staan, want ik moest er direct heen. Gelukkig was mijn vriend mee, dus we gingen even naar huis om de tas te pakken (ja, die had ik al klaar staan want ik vertrouwde het eigenlijk het weekend al niet) en op naar het ziekenhuis, aan de monitor en hopen dat de bevalling niet door ging zetten.

Netflix en bedrust

Verschillende testen werden in gang gezet, de baby werd nog een keer gecontroleerd en de gynaecoloog controleerde mij ook nog een keer.  De monitor gaf regelmatige weeën aan, maar mijn lichaam zette het gelukkig niet door. Wel moest ik in het ziekenhuis blijven tot ik de heilige grens van 34 weken had bereikt. Gelukkig zette de bevalling met 34 weken niet door, ik mocht naar huis! Maar wel met de eis dat ik absolute bedrust moest houden. Tot week 37 heb ik heel braaf bed/bank rust gehouden. Netflix was mij heilig deze weken. Wat heb ik een series gezien. Met week 37 dacht ik, nou nu mag de kleine man wel komen. Uiteindelijk met 40 weken en 1 dag begon de bevalling.

De bevalling was officieel begonnen

Om 17.00 uur kwam de verloskundige langs om te kijken of de bevalling echt was begonnen. Ik had ondertussen 4 cm. ontsluiting, de bevalling was officieel begonnen. Ze gaf aan dat we rustig de nacht in konden gaan, want heftig was het nog niet. Om 20.00 uur kwam de volgende verloskundige nog even langs om dingen te bespreken. Het bleek dat ik al 8 cm ontsluiting had. We maakten alles klaar voor een prettige thuis bevalling. Om 20.00 uur werden mijn vliezen gebroken en bleek dat onze kleine man in het vruchtwater had gepoept (mijn moedergevoel zei al dat dit was gebeurd). Hup ons snel weer haasten, in de auto en op naar het ziekenhuis. Gelukkig was het erg rustig op de weg en waren wij binnen 5 minuten in het ziekenhuis (normaal gesproken rijden we hier 15 minuten over). Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen mocht ik vrij snel gaan persen. Die persweeën leken een eeuwigheid te duren. Ik dacht, deze baby krijg ik er nooit meer uit. Ook de verloskundige dacht dit en zij haalde de gynaecoloog er weer bij. Onze kleine man moest nu wel komen want hij kreeg het aardig benauwd. Met grof geweld is onze kleine man ter wereld gekomen.

Het grote loslaten

Ik heb onze zoon nog geen minuut kunnen bewonderen of hij werd al meegenomen door de kinderarts. Het lukte hem niet om zelfstandig te ademen. Een paar uur later mocht ik even bij hem kijken, daar lag mijn kleine baby (hij was de grootste baby die er lag, waren allemaal couveuse kindjes, maar voor mij was hij heel klein) op de High Care met allerlei slangetjes. Dit was een moeilijk moment en we gingen spannende dagen tegemoet. Het beleid was, je mag zoon niet vast houden. Hij moet nu eerst hard werken om straks zelfstandig te kunnen ademen. Je hebt direct het instinct om je kind te beschermen en dat moet je doen, door hem meteen al even los te laten. Na wat voelde als weken, mocht ik hem na twee/drie dagen eindelijk vasthouden. Heerlijk!

33 weken zwanger met weeën in het ziekenhuis

Het was niet de bevalling die ik voor ogen had, maar verwerken gaat goed. Gelukkig is onze zoon een keiharde vechter en mochten we na 5 dagen het ziekenhuis verlaten. Nu hebben we een hele gezonde en vrolijke zoon! We genieten volop van zijn vrolijke lach!

 


lisanne-profiel
Mijn naam is Lisanne (26 jaar), vriendin van een militair en we hebben samen een zoontje van januari 2016. Doordat mijn vriend veel weg is probeer ik het gezin zo goed mogelijk draaiende te houden. Daarnaast werk ik bij de RDW en doe ik veel leuke dingen met vrienden en natuurlijk met mijn gezin!

Reacties

reacties

Marjo

I ♥ my boys and girl, Family, Ice cream, Books, Crochet, Bows, Rainbows, Pink, Angels, Ribbons, Sweet Songs, CupCakes & Pie, Strawberries & Raspberries, New Shoes & New Bags, My Kitchen & Vintage,To laugh & To cry from joy, Beads.

Misschien ook leuk

1 Reactie

  1. […] voorstellen. Jullie hebben al eerder iets van me gelezen op het blog van Marjo. In mijn bijzondere bevallingsverhaal las je hoe ik met 33 weken zwangerschap met weeën in het ziekenhuis […]

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.