Alle nadelen van social media zijn inmiddels wel duidelijk. De mooie dingen hopelijk ook. Want ondanks dat men zegt dat het afstand en anonimiteit kan creëren, waardoor mensen dingen zeggen en doen, die ze anders nooit zouden doen, zie ik alleen de voordelen. Het negatieve gedrag, de ontevreden reacties, het pesten, dat moet al in de aard van het beestje zitten denk ik.
Voor mij persoonlijk, is social media een verrijking. Ik kijk niet naar het nieuws. Via social media krijg ik toch één en ander mee, via verschillende kanalen, met verschillende meningen. Ik probeer zo mijn eigen mening en gevoel te vormen. Het geeft mij ook de kans om mensen te “ontmoeten”, die ik anders niet tegen was gekomen. Ik ontmoet er in de meeste gevallen fantastisch lieve, inspirerende, meedenkende mensen.
Hoe ik op dit onderwerp kwam? Ik werd weer eens geraakt, dankzij Twitter in dit geval.
Eén van die lieve, inspirerende mensen is Eefje. Zij van Ideefje én het Zijstraatje. Eefje zet mij regelmatig aan het denken. Een tijdje terug nog met een Facebook challenge, die ik in het nieuwe jaar nog eens beter en meer gefocust op wil pakken. Eefje laat je anders naar dingen kijken.
Haar berichtje is eigenlijk de aanleiding voor dit blog. Op Twitter stelde ze, op de vroege morgen, deze vraag:
Als jij iets over jezelf mocht vertellen zonder daarbij je kinderen, werk, partner, hobby, leeftijd of familie te noemen. Wat vertel je dan?
Denk daar maar eens over na!
Het eerste wat in mij opkwam, was om het verhaal achter mijn tatoeage te vertellen. Over het waarom en over de betekenis. Wanneer ik dat zou doen, kom je echter terug bij mijn man, mijn kinderen en mijn familie. Elk verhaal, elk gevoel, het komt bij mij terug op één van de onderwerpen die ik eigenlijk niet mag noemen. Ik hou van mijn werk, heb fantastische collega’s. Oud-collega’s en vriendinnen van vroeger die blijven hangen en bij me blijven horen. Oo zij maken wie ik ben & veel prachtige verhalen die ik wil vertellen gaan over hen.
Voor mij voelt het vooralsnog onmogelijk om de vraag te beantwoorden:
@Ideefje mooie vraag…💕 alles slaat echter terug op één van de onderwerpen. Zij maken wie ik ben. Vind ik mooi en angstig tegelijk…..
Hoezo angstig? Stel je voor als één van de onderwerpen die ik niet mag noemen wegvalt.
Muppet zat gisteravond nog in tranen op schoot. Hij besefte ineens dat als hij groot zou zijn en hij zelf kinderen zou hebben, wij er niet meer zouden zijn. Wat vertel je dan? Nadat we even hadden gepraat, kwam hij tot de conclusie dat wij er dan ook nog best wél zouden kunnen zijn, net als zijn opa en oma. Rust was terug gekeerd. Daarna moest ik het zelf even verwerken. Wat ben ik zonder mijn man, zonder mijn kinderen, zonder mijn familie, Mar-JoYa en mijn werk? Waar kan ik zonder, wat bevestigt mijn bestaan? Wat ben ik waard en wie ben ik? Wat zijn mijn dromen, wat motiveert me, wat houdt me tegen?
Wie ben ik, wat is mijn verhaal?
Wat maakt jou tot wie jij bent? Kun jij de vraag wel zo maar beantwoorden of moet jij ook echt zoeken naar iets buiten kinderen, partner, families en al het andere? Denk daar maar eens over na en natuurlijk zou ik het fantastisch vinden als je je bevindingen met me deelt!
♥MJ
Wat heb je dat mooi geschreven! Ik ga nog even broeden op het antwoord van Eefjes vraag, maar ik denk: vrouw, spontaan, enthousiast, flexibel, inspirerend, doorzetter, onderzoekend en open-minded. 🙂
Gwendoline onlangs geplaatst…Wat Google je niet kan vertellen
Dat is een heel mooie vraag die ik ook niet even zo kan beantwoorden ben ik bang… Eigenlijk best erg, want volgens mij zegt dat automathisch al iets over wie ik ben. Dat is dus niet zo sterk in mijn schoenen sta om alléén op mezelf te focussen. Om alleen aan mijn geluk en leven te denken. Best eng toch? Ik ga hier nog even verder over brainstormen 😉
Sabine onlangs geplaatst…Fotoblog: een flits-familiebezoek in Nederland!