Inspiratie. Zonder kan ik niet. Het is te vinden op de gekste plekken, maar ook op de mooiste plekken. Offline en online. Online vind ik niet alleen maar inspiratie via bijvoorbeeld Google. Meestal niet juist. Ik krijg inspiratie van beelden die ik zie. Soms brandend op mijn netvlies, soms met tranen over mijn wangen. Vaak met een glimlach, herkenbaarheid, genegenheid. Genegenheid voor mensen die ik online ontmoet. Eén van die mensen is Christa.
Het schrijven op ‘Life of Chrisje’ heeft de creativiteit bij haar teruggebracht en door zich te verbinden met andere mensen voelt ze zich weer levend. Dat vind ik mooi, daar word ik blij van. Iemand zo puur, zo dicht bij zichzelf.Op Twitter en Instagram volg ik het meeste van haar, zo ook haar reis naar de pipowagen in haar tuin. Haar inspiratieplek. Eén van mijn inspiratiebronnen. Vanuit de pipowagen geeft ze workshops en is ze haar schrijfschool begonnen.
Life of Chrisje Schrijfschool
Via Instagram zag ik hierover voor het eerst iets voorbij komen. Een afbeelding van twee stoelen. Alleen het beeld riep al van alles in me op, maakte beelden en woorden los.
Er was ook een opdracht. Ik besloot er iets mee te doen met die schrijfschool, maar wilde nog wel even wachten op wat er nog meer zou komen. Inmiddels is de online schrijfschool geopend.
Dit is een geheime plek waar je kunt luisteren, lezen en schrijven. Waar je kunt delen en van elkaar kunt leren. Hier mag je buiten de lijntjes schrijven en zijn wie je bent. Zonder oordeel, zonder meetlat of rode strepen in je schrift.
En ik sta te popelen. Het is even zien hoe het tijdtechnisch allemaal gaat, maar ik heb prachtige dingen gezien en voel de energie om te schrijven en te delen. Dat is de kracht van Christa! Voor meer informatie over haar Schrijfschool kijk je op haar site.
Het antwoord op de eerste vraag van de schrijfschool
De Life of Chrisje Schrijfschool. Het lijkt mij een heerlijke plek. Een vrije plek. Mezelf zijn, puur en oprecht. Zoals ik het liefst ben. Met al mijn ‘dingetjes’ en tics. Een plek om inspiratie op te doen voor mijn blog. Inspiratie voor mooie verhalen die ik met jullie kan delen. Misschien verhalen die jullie inspireren, aan het denken zetten of zorgen voor een glimlach op jullie gezicht.
De grootste reden is mijn eigen groei en ontwikkeling. Ik denk niet dat ik er alleen iets aan heb voor mijn verhalen, alleen als inspiratie voor mijn blog. Ik hoop dat ik door kan geven, kan verbinden, herkenning kan bieden. Iemand bij de hand mee neem en deuren open, door inspiratie en kracht te geven.
Ik zou willen dat mijn woorden een beetje bagage kunnen zijn in een rugtas. Een rugtas waar je uit kunt halen wat je nodig hebt, wanneer je dat nodig hebt. Wat er allemaal gaat komen en of dat lukt, dat laat ik op me af komen. Ik hoop dat jullie mee gaan op mijn reis.
