Mijn eerste keer Tupperware

Het is al weer even geleden, maar ik kan er nog steeds niet bij dat ik het heb gedaan….Mijn eerste keer Tupperware. Dus heb ik besloten er alsnog een blog over te schrijven. Ik doe het niet vaak, maar toch heb ik voor een keer mijn principes opzij gezet en ben er voor gegaan en ineens had ik het achter de rug mijn eerste keer… & ach retro is hip en vintage is terug van nooit weggeweest, dus een suffe-tutten-party ♥ kan best toch? Iets met doel en het heiligen van de middelen.

Als groot fan van de rietjesbekers van Tupperware, heb je soms nieuwe nodig. Daarmee werd ik schandalig omgekocht door Mariska, de leukste en meest enthousiaste consulente die ik gezien heb. Zelf ben ik in mijn hele leven welgeteld naar één Tupperware party geweest. In alle eerlijkheid was dit meer voor mijn tante die hem gaf en mijn moeder ging ook, dus gezellig werd het toch wel. Ik kocht twee dingen. Een dunschiller, waar mijn man nog steeds heel blij mee is (ik bewerk komkommer nog steeds met de kaasschaaf) en een maatbeker waar heel handig ook Engelse maten op staan en waar een deksel bij zit. Vooral handig voor het leuke Engelse kookboek wat ik ooit had gekocht. De maatbeker staat nog ongebruikt in de kast. Dus ik zat verder niet echt te wachten op nog meer Tupperware.

Hoe het zo kwam?

Op de Ladiesnight in Haren ontmoette ik Mariska bij haar kraam en daar zag ik meteen een Tupperware rietjesbeker staan. Natuurlijk mocht ik die niet los kopen, want Tupperware mag alleen via consulenten en sinds kort online.

Mariska heeft erg goed opgelet in de training van Tupperware, ben nog steeds onder de indruk, want ik liet een ingevuld formulier met mijn gegevens achter bij de kraam. Wel met de belofte van een gratis blauwe rietjesbeker. Heel stoer had ik “misschien” genoteerd bij de vraag of ik een party zou willen geven. Dat was in ieder geval geen “ja” immers!

Top-Consulent

Niet veel later een telefoontje, van haar vaste lijn de sneaky, haar mobiele nummer had ik, die had ik kunnen ontwijken, nu loop ik rechtstreeks in haar val. We maken een afspraak (die alleen doorgaat als ik inderdaad genoeg dames bij elkaar krijg).

Ik besluit het modern aan te pakken, ‘uitnodiging Tupperware-party 2.0’ zeg maar. Lang leve Facebook. Ik bedacht gewoon een oproep te plaatsen, mensen die dan reageren komen volledig vrijwillig en voelen zich niet voor het blok gezet.

Zou het werken?

Aangezien ik no-time veel leuke reacties had, kan ik zeggen dat het werkte. Al was ik nog wel erg bang voor afzeggingen. Met die reden nog wat prive-berichtjes verstuurd, zodat ik wist waar ik aan toe was. Uit de reacties viel echt op te merken dat men zich aanmeldde omdat ze het oprecht leuk vonden. De afzeggingen vielen gelukkig enorm mee, maar twee in verband met de heersende griep. Dus we zaten met een stuk of negen dames naar Mariska haar verhaal te luisteren die bewuste avond en ik had notabene zelfs vooraf nog verzoekjes gekregen om wat mee te bestellen.

Extraatje

Het was al met al een ontzettend gezellige avond, waar Mariska zelf ook een grote bijdrage in had. Ik denk in plaatjes en ze had bij veel van de artikelen een levendig beeld te schetsen met echte herkenbare “mama-momentjes” en ze leefde zich ontzettend in (denk beslag-kom-dansje). Een pittig ding mét een goede dosis humor! Behalve de gezellige avond met een wijntje en een snackje van mijn hand, krijgt de gastvrouw ook nog eens extraatjes. Leuk♥!

Heb je zin om zelf een party te geven in de omgeving van Leens? Edit: of ver daar buiten, hoor ik net 😉  Mail dan naar Mariska, klik hier.

Reacties

reacties