Door Mary-Lou – Uit het niets toegevoegd worden aan een groep met allemaal onbekenden op Facebook of WhatsApp is de nieuwe druppende kraan. Of gesmak in het openbaar vervoer. Net zo onbegrijpelijk als dat een WhatsApp berichtje een appje wordt genoemd in plaats van een logischer afkorting als wappje.
In de categorie first world problems op z’n minst irritant. Ik krijg er een voyeuristisch gevoel van. Van die uitnodigingen dan. Tante Truus is jarig en nodigt haar halve contactenlijst uit. Buurman Tinus laat weten aan Tante Truus én haar halve contactenlijst dat hij niet kan komen. Meteen daarop zie je de eerste die zichzelf in bescherming neemt tegen nog meer onzin. Jochem heeft de groep verlaten.
Wat onbeschoft. Wat een held!
Ik zie het al als een lichtkrant voorbij trekken: “Mary-Lou heeft de groep verlaten.” Nee doe toch maar niet. Als een held op sokken wacht ik het juiste moment af.
En dan gooit die goeie ouwe buurman Tinus nog wat details in de ether omtrent zijn afmelding. Hoppa! Voyeuristisch dus. En ongemakkelijk! Er volgen nog een paar helden. Zou je ook? Dan volgt de eerste grap. Een enkeling zit kennelijk erg verlegen om een digitaal praatje. Die zat er kennelijk op te wachten om toegevoegd te worden aan een dergelijk groepje. Triest, maar de grap was wel leuk! Afmelding voor het gesprek zal nu nog meer opvallen. Ik zie het al als een lichtkrant voorbij trekken: “Mary-Lou heeft de groep verlaten.” Nee doe toch maar niet. Als een held op sokken wacht ik het juiste moment af. Die nooit zal komen. De irritatie over het groepje groeit. Of eigenlijk de irritatie over mijn onvermogen om mezelf te verwijderen uit het ongewenste groepje groeit.
Held op sokken
Als een lurker hou ik het gesprek in de gaten. Elk nieuw bericht, grapje, RSVP en afmelding voor het feestje wordt bekeken. Bang om iets te missen. De Fear Of Missing Out op zijn best. Sommige genodigden beheersen de kunst om met een dergelijke uitnodiging om te gaan tot in de puntjes. Een “Ik ben er (niet) bij!” waarna ze zich verwijderen uit het groepje is alles wat ervoor nodig is. Het leven kan zo simpel zijn. Of net zo moeilijk als je het zelf maakt. Een talent voor dat laatste bezit ik overduidelijk.
Daarom lieve lieve allemaal, help mij! Heb je een leuk feestje in het verschiet? Op Facebook kun je hiervoor een evenement aanmaken en via WhatsApp heb je de optie om een verzendlijst te sturen. Het hoeft niet, maar mag wel. Red de held op sokken.
Mamalou blogt; een bijzonder gewoon mamablog
Mary-Lou blogt over het moederschap, haar liefde voor het dragen
en haar uitdagingen als (werkende) moeder van 3 kindjes. Ook blogt ze over haar verwondering hun drie opgroeiende kinderen, zaken waar ze tegenaan loopt als persoon of moeder, maar ook over leuke voorleesboekjes. Daarnaast heeft ze op dinsdag een rubriek waar ze enorm trots op is: draag(dins)dag.
Afbeelding Social Media via Shutterstock
O jee, ik ben er juist zo één die zich al snel afmeldt voor die onzin. Maar blijkbaar wordt het dan juist interessant? 😉
Jacqueline onlangs geplaatst…Zo camoufleer je die foeilelijke bekkenband!
Hahahahahahahaha!
O heerlijk geschreven, zo herkenbaar! Dat je erover nadenkt en toch maar afwacht, terwijl het je enorm stoort… 😀
Merel onlangs geplaatst…Goede sokken voor mannen? Die vind je op hemdvoorhem.nl!
Haha heerlijk geschreven Mary-Lou! Heel herkenbaar ook…ik zit er momenteel ook weer in, deze keer in een babyshower app met 20 meiden waarvan ik er twee ken. Horror.
Linda Venrooij onlangs geplaatst…Een Pokémonfeest met Pokémon uitnodigingen