het jeukt en het kriebelt 

Het irriteert, het is lijzig, oudsig en saai! Het is net niet, het is altijd vast. Waar ik het over heb? Mijn haar. Het eeuwenoude verhaal: heb ik het lang wil ik het kort, heb ik het kort wil ik het lang. Is het paars, moet het zwart, is het stijl moet het krul! Dat ik zo wisselvallig ben heeft al in heel veel verschillende coupes geresulteerd en nu….. wil ik weer iets anders en weet niet wat.

Wanneer ik foto’s terug kijk is het zo gek, ik zie ze voorbij komen en ik denk, wat gek dat ik dát toen wilde, leuk vond of er trots op was. 

Soms kan ik me zelfs niet voorstellen dat een kapster me zó de deur uit heeft laten lopen! Veel heeft ook te maken met mijn eigen onzekerheid. Laatst in Italie, had ik mijn haar wat netter gedaan voor ons etentje. René heeft een aantal keren gezegd dat mijn haar zo mooi zat, terwijl ik nog voor we naar het restaurant gingen al weer twijfelde.

maar het jeukt en het kriebelt

om mijn haar weer drastisch te veranderen qua lengte dit keer, de kleur is al ‘jemig‘ genoeg, maar de lengte? Blegh. Maar meer dan anders ben ik bang dat ik teleurgesteld zal zijn, dat ik spijt krijg, dat ik te drastisch handel. Want zo ben ik meestal met mijn haar. Ik heb in mijn hoofd dat het anders moet op mijn hoofd, ik regel zo snel mogelijk een afspraak en hoppa, er ligt weer een bult haar op de grond! Of ik heb een afspraak voor ‘een klein stukje er af’ en als ik eenmaal in de stoel zit, dan krijg ik het ook, die jeuk en die kriebel en ter plekke ben ik in no time over te halen door de kapster. Hoppa, weer een bult haar op de grond. Ik probeer me dit keer met hand en tand te verzetten. In mijn hart ben ik er denk ik nog niet aan toe om weer kort te gaan. Mijn hoofd echter, die is er klaar mee. Het jeukt en het kriebelt, en ik kan er bijna niet meer tegen.

Wat ik zou willen

Wat ik zou willen is elke morgen tegen de spiegel kunnen zeggen wat ik wil, en hoppa zo is het. Heb ik zin in krullen, geen uren met de krultang, gewoon: ‘Goedemorgen Marjo, wat doen we vandaag?’ en ik antwoord: ‘Goedemorgen Spiegel, doe mij maar een bosje halflang, met krullen. Blond graag met roze uiteinden.’ Dat. Het beetje make-up wat ik draag wil ik zelf nog wel doen. Helaas werkt het niet zo. Dus ben ik op zoek naar inspiratie en ben ik ondertussen heel diep aan het nadenken: ‘wel, niet, wel, niet, wel, niet, wel, niet de schaar er in’.

Toen ik bij Polette zocht naar mijn beelschermbril, werd ik niet alleen verliefd op het model van de bril, maar ook op het model van het model. Of ze het nou gedaan hebben om me te beschermen tegen mezelf of niet, maar toen ik net naar de site ging om de foto op te slaan voor dit blog, was hij verdwenen. Gelukkig hebben we google en ik ging op onderzoek uit. De foto bleek van een medeblogger: ERIKA FERMINA van A Style Pixie

Maar of ik het nou echt meteen zo kort wil? Ik vind het wat. Of het een idee is om links en rechts even lang te houden en iet meteen weer voor dat enorme korte aan de linkerkant te gaan? Het is wel wat veiliger. Misschien moet ik eerst een tussenstop inbouwen. Een halverwege-tje. De lengte is nu nog over de, soort van, zelfbeschermingsgrens van het bobbeltje in mijn nek. Misschien moet ik eerst durven om boven dat bobbeltje te gaan. Is het toch te heftig, duurt het niet zo lang voor het weer over het bobbeltje is. Op Trendystyle zag ik bijvoorbeeld dit:

Ik vind het zo gaaf, dat het zo bot is aan de onderkant. Het probleem met plaatjes is natuurlijk alleen dat daar waarschijnlijk een team van stylisten achter zit & die heb ik helaas niet elke morgen klaar staan. Verder is mijn haar natuurlijk heel anders qua dikte, hoe het valt en structuur, dus hetzelfde, zal het nooit worden. Nadeel is ook, dat haar hoofd niet bijgeleverd wordt, dus of het bij mijn (inmiddels ook weer wat bollere) koppie past? Twijfel, twijfel. Nog iets korter vind ik trouwens ook nog steeds heel gaaf. Mijn favorieten verder nog? Deze twee! Prachtig!

Ben jij altijd helemaal tevreden met jouw haar, of ben je net als ik een enorme twijfelkont? Ik laat het nog even zoals het is, maar ik beloof niet dat ik, wanneer ik voor de volgende kleurbeurt bij Sandra ben, ook met een heel andere coupe weer thuis kom. Welke zou jij kiezen wanneer je mij was?

Reacties

reacties