De verzamelwoede van kinderen en verzamelspeeldgoed zijn een match made in heaven. Iedereen die van mijn tijd is herinnert zich de flippo’s en Pokémon kaarten. Grappig om te zien dat de laatsten helemaal terug zijn. Hoe leuk ik die volle flippo albums bij anderen ook vond, aan mij was het nooit zo besteed eigenlijk. Ik zie het bij mijn kinderen ook niet echt leven.
Vaak beginnen ze een stuk later dan anderen met sparen en vaak doordat oma met kaartjes of een boekje aan komt, of omdat vriendjes enthousiast zijn. Ze vinden het prima om een aantal te hebben, maar zijn niet super gemotiveerd om ruilbeurzen af te gaan of gericht te ruilen met vriendjes.