Voor de eerste keer liepen we dit jaar de Avondvierdaagse, het is al weer eventjes geleden, maar ik wil toch nog even terugblikken. Gewoon, omdat ik waanzinnig trots ben op mijn mannetje! Ook omdat het best wel een mijlpaal is. Ik schreef al eerder, mijn dreumes werd een peuter, werd een kleuter is nu gewoon een kind. Na de zomervakantie gaat hij naar groep 3. Zonder gedoe, zonder problemen en hij liep dus dit jaar, gewoon, voor het eerst de Avondvierdaagse.
Waar ik het meeste tegen op zag, was eigenlijk wel zijn enthousiasme. We hadden natuurlijk echt wel even gecheckt of hij echt wilde, maar in zijn enthousiasme kan hij dus erg graag iets willen, wat uiteindelijk misschien niet zo’n goed idee was. Eerlijk gezegd had ik geen idee van zijn conditie bijvoorbeeld. Hij had natuurlijk wel twee dagen non-stop door LEGOLAND Denemarken gelopen, dus dat hoefde geen probleem te zijn, maar dat is natuurlijk iets anders dan een wandeling van 5 kilometer, met een begin en een eind, maar niet echt een doel. Verder heeft hij er wel een handje van om halverwege ineens geen zin meer te hebben. Wanneer dat gebeurt kan hij ook ineens (net als zijn vader trouwens) zijn kont in de krib gooien en dan krijg ik hem met geen vijftien paarden vooruit.
Avondvierdaagse 2016 – een terugblik
Voor mij was het even aftasten qua eten, ik wilde natuurlijk ook niet echt met een volle buik starten met lopen en dat leek me voor Thomas ook niet fijn. Gelukkig viel het stressen eigenlijk best wel mee. We vertrokken tegen 17.45 uur, dus niet echt heel vroeg. Alhoewel we normaal wel later klaar zijn met eten, ging het ons goed af. De eerste avond, verviel voor ons. Muppet heeft dan zwemles en dat vond ik belangrijker dan de Avondvierdaagse. We begonnen dus dinsdag met lopen. Ik had er voor gezorgd dat het eten klaar was, zodat we meteen konden eten als we compleet waren. Perfect. Die avond waren we er tegen half zes, maar bleek dat het niet echt nodig was. Het was echt wachten tot onze vertrektijd. Woensdag passen mijn schoonouders op en werk ik, dus hebben ze gelukkig bij schoonouders gegeten. Ik ben eerder begonnen en kon dus eerder weg. Thuis heb ik snel iets gegeten en me even omgekleed en toen kwam de rest ook thuis. Nu konden we ook iets later daar zijn, dus dat scheelde.
Donderdag konden we helemaal later starten. Hier is dat de laatste avond, dus sloten wij bij de tien kilometer aan, die eerst hun eerste vijf gelopen hadden. Vertrektijd verschoof en we konden rustig aan doen.
Stomme Avondvierdaagse
Hoewel ik het echt heel leuk vond om te lopen, waren er natuurlijk ook wel wat dingen stom. Dat wat ik stom vond, zegt ook iets over mij. Wanneer je mijn blog vaker leest, weet je dat ik niet zo’n dierenvriend ben. Ik vind het dus niet nodig dat er honden meeliepen (met als uitzondering hulphonden uiteraard, een beetje menselijk ben ik nog wel) maar al het andere? Niet nodig en al helemaal niet bij mij in de buurt. Gelukkig werd daar de dag er na rekening mee gehouden, op verzoek van de organiserende schoolmama’s, er was geklaagd. Niet door mij, dat dan weer niet…..
Meteen het tweede wat ik stom vond! De avondvierdaagse wordt niet meer vanuit school gelopen. Hoe trots en blij ik ook met de school van mijn zoon ben, ik vind het stom dat ze niet de avondvierdaagse zelf organiseren. Eigenlijk vind ik dat het ‘zo hoort’. Het hoeven niet perse alle leraren te zijn, maar één of twee leraren met de oudercommissie, kan dikke prima. Dan gaat het allemaal toch iets georganiseerder denk ik én mogen ze misschien wel de hesjes van school aan. Het excuus van de ouders willen niet meelopen, vind ik op zich begrijpelijk, maar nu was er op elk kind een ouder, dat was best weer wat veel van het goede. Ik heb ook het gevoel dat het dan wat ‘strakker’ georganiseerd is. Nu was het eerst (voor mij) niet duidelijk óf en waar we verzamelden, dat de vertrektijd ook echt de vertrektijd was en niet eerder (nooit geweten) en liep alles een beetje door elkaar. Aangezien er ‘iets’ geregeld was door twee mama’s (wie ik heel dankbaar ben, begrijp me niet verkeerd!) had ik verwacht dat we iets meer opgevangen zouden worden. Ik had ook verwacht dat de kleintjes voorop zouden lopen om het tempo aan te geven. Nu vielen er gaten en was het soms niet duidelijk dat we bij elkaar hoorden. Ook was de eerste groep al klaar met de pauze, terwijl de tweede nog moest beginnen.
Onze Avondvierdaagse
Wat hebben we het heerlijk gehad. Muppet en ik hebben gewoon samen, voor onszelf gelopen en zou het leuk en gezellig worden met andere mama’s en kindjes, prima. Zou het niet zo zijn, dan hadden wij heerlijke wandelingen gemaakt. Zo was het. Er waren leuke, gezellige momenten met anderen, maar er waren nog meer fijne, lieve momentjes van ons. Bijna de hele weg zijn handje in de mijne, hoe warm het de eerste avond ook was en hoe nat we de laatste avond ook waren geregend.
De laatste avond was zo nat! Twee verzopen katjes waren we! Het grootste deel van de route ging het prima. Hij vond het ook heel leuk dat al die mensen kwamen kijken. Grote verrassing was dat ook mijn oom en tante langs de weg stonden, zo lief! Heerlijk vond hij het ook om kadootjes voor het lopen te krijgen. De medaille kreeg hij al vooraf, wat was hij trots. Zo genieten. Het allerlaatste stukje was hij zo verkleumd, zo verregend en had hij het zo gehad met de liedjes, dat we iets eerder afgeslagen zijn. We wonen vlakbij de sporthal waar het einde is, in plaats van daarnaartoe zijn we heerlijk naar de warmte van thuis gegaan en is hij zo snel mogelijk onder de douche gegaan. Heerlijkheid. Als kinderen medailles krijgen voor één avond, mag hij dertig meter eerder afslaan.
♥MJ
[…] Thomas heeft elke avond gezellig gelopen, zonder mopperen. Hij wou alleen geen handje meer, tja, allebei mijn jongens worden groot! Elynn haar korte beentjes hadden het af en toe iets […]