Persoonlijke verhalen

Strikjes #13 Tatoeages, verdriet en dankbaarheid

Afgelopen week hebben we de ontwerpen voor onze tatoeages bekeken, hadden we herfstvakantie,  maar werkte ik wel gewoon mijn 24 uur, was ik een beetje sneu en was ik dankbaar voor weer een heerlijke zondag!

Tatoeage

De week begon met een afspraak om de ontwerpen voor onze tatoeages af te stemmen en die avond hebben we ook een datum geprikt om ze te laten zetten.

De ontwerpen waren super!  Die van mij werd pas op mijn arm stukje bij beetje zichtbaar, maar heb ik nog niet echt in zijn geheel gezien. Dit kwam omdat hij in losse onderdelen getekend was. De reden daarvoor was simpel. De pijl staat al op mijn arm, de tekst komt er om heen en de sterren stonden met nog veel meer sterren op een ander vel, zodat ik de grote er van vergelijken en de goede kon bepalen. De flauwe grap over het meisje met haar hoofd vol met van die sterren heb ik alleen maar gedacht, goed hè?

Die van mijn man is ook prachtig! Je kunt wel wat in je hoofd hebben, maar dat moet ook goed worden vertaald, zo knap! Ben natuurlijk heel benieuwd hoe het op zijn arm uit gaat komen, maar het belooft heel mooi en stoer te worden. Die voor ons samen is gewoon schattig, niets meer en niets minder….precies zoals hij bedoeld is!

Een beetje sneu

Met tegelijkertijd een enorm schuldgevoel, waren we een beetje verdrietig dat we zaterdag toch niet naar Symphonica in Rosso konden gaan. Beiden Marco fan, kaartjes al meteen in het begin gekocht, samen naar de eerste geweest, hotelletje er bij geboekt, voor het eerst in drie jaar samen een nachtje weg.

De omstandigheden zijn verdrietig genoeg, de reden vanzelfsprekend. Soms kan iets gewoon niet! Om een lang verhaal kort te maken: het logeeradres was door omstandigheden niet beschikbaar en net nu konden de andere opa en oma ook niet. Zul je net zien toch?

Op zich waren er misschien wel alternatieven, bij allemaal onzettend lieve mensen, maar waar onze kinderen nog nooit hadden geslapen. Zou ik geen rust hebben bij het concert of alles er om heen, dus we hebben niet met ze lopen leuren, maar hebben gewoon de kaarten verkocht en de hotelkamer gecanceld. Enorm ontdaan, enorm verdrietig en enorm boos op mezelf, vanwege dat gevoel.

Dankbaarheid

De eerste dag van de herfstvakantie mocht Muppet ’s avonds opblijven, dat was inmiddels vorige week zaterdag. Heerlijk gedoucht en in badjas naar beneden. Tussen ons in geknoedeld op de bank, kopje thee met pepernoten en televisie kijken.

Playback je gek! Het was geen toppunt van goede televisie, ik hoef het nooit meer te zien, ieder zijn hobby, elke gek zijn gebrek, maar het was zo met zijn drietjes wel leuke tv. Muppet kon niet wachten tot de Bugles en Heksenkaas op tafel kwamen en heeft daar in zitten smikkelen! Zo schattig. Ging natuurlijk nog even tijdrekken toen hij op bed moest en uiteraard gingen papa en mama daar nog even in mee.

Maandag en dinsdag was ik nog vrij, dus heb ik weinig tot niet voor Mar-JoYa gewerkt en hebben we ’s maandags een pyjamadag gehouden, een hut gemaakt en lekker omgeknoedeld en hadden we dinsdags gepland voor boodschapjes, knutselen, tekenen, lezen en spelletjes.

Heerlijk!

Strikjes #13 Tatoeages, verdriet en dankbaarheid

De laatste dag van de vakantie, afgelopen zondag, hadden we niet gehad, wanneer Marco Borsato wel doorgegaan was, vandaar dat het verdriet wél in een strikjes-blog genoemd staat! We zijn met z’n viertjes naar het tropisch zwembad hier in de buurt geweest. Om negen uur ging hij open en wij waren niet veel later binnen. Het leek even heel druk qua parkeerplek, maar binnen viel het wel mee. Later werd het wel enorm druk, maar toen was het voor ons al bijna tijd om aan te kleden en frietjes te eten in het restaurant.

Wat hebben we genoten. We kregen heel lief van twee grotere jongens een speelmat in het wedstrijdbad waar we heerlijk mee hebben zitten ouwehoeren, tot grote vreugde van de kinderen. Samen met papa in de glijbaan, met zijn viertjes door de wildwaterbaan. Het peuterbad hebben we amper gezien. De kleine dame ook gewoon dapper overal los. Het is zo lastig na te vertellen hoe ongelooflijk grappig ze waren. Zoveel humor in zulke kleine lijfjes. Pollewop die ging drijven en heel snoezig maar bleef roepen dat ze naar de bodem zonk. Hilarisch. Muppet die graag naar buiten wilde en buiten moord en brand schreeuwde dat hij het zo koud had, maar wel steeds uit het water klom om koud te worden, om daarna dan weer heerlijk in het water te springen om warm te worden. Genieten.

Eenmaal weer thuis, kropen we lekker op stoel of bank, lekker onderuit met de telefoon. Kinderen spelletjes spelen, ik nog even bloggen. Zalig.

Verwend

Oh, ik heb mezelf nog verwend! Online geshopt bij Westwing en een heerlijk nieuw dekbedovertrek en porceleinen bakjes uitgezocht. Nét wat we nodig hadden en in de aanbieding! Verder wilde ik heel graag een coffee to go beker én ben ik gek op Blond dus:
Strikjes #13 Tatoeages, verdriet en dankbaarheid

Een herfstvakantie van uitersten dus. Intens dankbaar dat we er samen van hebben kunnen genieten. Counting blessings!

Reacties

reacties

Marjo

I ♥ my boys and girl, Family, Ice cream, Books, Crochet, Bows, Rainbows, Pink, Angels, Ribbons, Sweet Songs, CupCakes & Pie, Strawberries & Raspberries, New Shoes & New Bags, My Kitchen & Vintage,To laugh & To cry from joy, Beads.

Misschien ook leuk

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.