Vandaag was een dag met onverwachte strikjes en dat zijn meestal de fijnste!
Alles begon eigenlijk al iets eerder, namelijk de dag waarop mijn bod van een euro het hoogst was voor een zwarte tas. Zo’n moment dat je alleen maar kunt denken: “Here goes nothing” & je alleen maar af kunt wachten.
Yeeeh geen ander bod meer!
Die bewuste tas, gingen we vanmorgen halen. Het weer werkte aardig mee, dus dat was het eerste cadeautje!
Pollewop vindt het heerlijk op de fiets, het bleef nog steeds droog, dus we besloten met een omweggetje naar huis te fietsen. Snotneusjes in de lucht, heerlijke frisheid in ons hoofd.
Opeens duikt tijdens het omweggetje de kinderboerderij op….”Even kijken mammie?”, hoor ik een lief stemmetje. “Is goed moppie!”. “Yeeeeeeeh”, roept het stemmetje iets harder….
Op de kinderboerderij hebben we gewoon heerlijk met ons tweetjes rondgebanjerd. Echt met ons tweetjes. Behalve de beheerder was er niemand! Beetje aaien, beetje rennen, beetje rondkijken. Verwondering over kleine dingen; de veren van een pauw, de zwarte schaapjes en het blauwe paard (een blauw kleedje over zijn rug, beseft ze later). Prachtig!
Op de terugweg hebben we bloemetjes geplukt, die staan nu mooi te wezen op een vaas en ik heb er al tig keer met een grote glimlach naar gekeken!
Je zou wensen dat elke dag zo kon zijn.
Klein minpuntje; nu moeten we, wat de tas betreft, even weer afwachten Dit keer om te weten of na twee keer wassen de rooklucht wél uit de tas is.
Ik ben benieuwd naar jouw
A lovely morning in just 4 pictures
Deel je hem met me?
♥MJ
