De laatste loodjes
Ouderschap Persoonlijke verhalen

De laatste loodjes

Ze zijn best zwaar, de laatste loodjes. Ik mag deze week en volgende week nog werken en net als met de andere twee denk ik: ‘was ik maar….’. Qua werk niet om het lichamelijke. Meer om de, weer emotioneel op de hol zijnde, hormonen en thuis, waar niks stil staat en er nog twee lopen. Niet om te zeuren en ondankbaar te doen, maar de laatste loodjes mogen van mij ook wel om zijn.

Ik denk dat het heel goed is, dat het het zo is. Bevallen is geen picknick en hoe meer je het gevoel krijgt dat je er klaar mee bent, hoe meer je het gevoel krijgt dat het er uit moet. Goedschiks of kwaadschiks. Daardoor ben je meer klaar dan ooit om te bevallen. Tenminste, ik denk dat het zo werkt. Een soort van psychische voorbereiding. Toch geniet ik ook wel hoor, de koprollen en kung-fu fighting in mijn baarmoeder zijn en blijven bijzonder.

De laatste loodjes

Voor mij persoonlijk merk ik dat het slapen onrustig is, mijn lijf op verschillende plekken tegen werkt én ik ontzettend moe ben. Terwijl er nog zo veel moet gebeuren. Niet zozeer voor de baby, maar wel voor mezelf. Iets van nesteldrang of zo. Het liefst zou ik vandaag het huis nog schoonmaken van boven tot onder. Kastjes leeghalen, minimaliseren en dus heel veel weggooien. Alleen mijn lijf en moeheid zitten letterlijk in de weg. Ik kruip met mijn lijf niet meer de keukenkastjes in, maar zou het willen. Dat maakt dat ik het gevoel heb dat ik te kort schiet.

Mijn bekken en bilspieren voelen en doen het niet optimaal. Het is niet zo dat ik alleen maar moet en kan rusten, maar ik merk dat ik wel mijn rust moet nemen. Ten koste van de kinderen voor mijn gevoel. Er staat niets in mijn leven op pauze, al helemaal de kinderen en hun leven niet. Dat zorgt weer voor een nog groter schuldgevoel. Mijn kinderen zijn mijn alles en toch voel ik dat ik verkeerde keuzes maak en als ik dat heb gedaan, voelt het als te laat.

De laatste loodjes

Schuldgevoel

Een schuldgevoel dat me af en toe zwaar op mijn maag ligt. Behalve zwanger ben ik ook vrouw en moeder. Dat wil ik gewoon net als altijd blijven doen. Toch reageren mijn hormonen soms op de kinderen, hoe ik ook mijn best doe. Verder zie ik wat de spanning op sommige momenten met de kinderen doet. Muppet heeft het wel eerder meegemaakt, maar hij was jonger, het was minder bewust dan nu. Voor Pollewop is alles nieuw. En zeg nou zelf, hoe abstract is het als ‘er een baby komt’, maar je weet niet wanneer en je weet niet wat het concreet voor je inhoudt.

Op school gaat met Elynn alles goed, maar daardoor reageert ze zich hier nog al af. Met Muppet gaat het thuis eigenlijk heel goed, maar lijkt het op school iets stroever te gaan. Wanneer er iets valt, weten ze niet hoe snel ze moeten helpen, omdat ik niet zo goed kan bukken. Het gevoel dat ze voor mama zorgen vind ik heel lief, maar misschien is het ook te veel voor ze.

Super huisvrouw was ik al niet, maar nu ligt het al een tijd stil. Alleen het hoognodige. Helemaal sinds ik die paar dagen gewoon amper kon lopen, toen ik vrij enthousiast aan de slag geweest was. Voorzichtig en het hoognodige. Wanneer ik dan zie wat er moet, doet dat zeer.

Mar-JoYa

Ook zou ik voor de komende periode graag flink wat blogs in het vooruit willen schrijven. Hoe meer lezers, hoe meer bereik. Dat levert weer veel leuke samenwerkingen op, waar ik dan jullie, mijn lezers, van kan laten meegenieten. Het is daarnaast mijn passie, ik kan er zo veel in kwijt. Mijn hart, inspiratie en zijn. Het blog, dat ben ik, en ik kan het niet runnen momenteel zoals ik dat wil. Hopelijk kan ik daar over twee weken, in mijn verlof, vol gas voor gaan. Er staan verder wat opdrachten open nog en ik wil goed afronden voor mijn opdrachtgevers. Voor hen en voor mezelf.

Ik heb namelijk wel besloten dat er in de eerste twee weken na de bevalling geen blogs geschreven worden. Eentje wel, die waarin in vertel dat er een babietje is en hoe hij heet. Het zal een kort blog zijn en dat is het in principe. Het zou dus fijn zijn om nog flink te knallen de komende weken. De laatste loodjes gaan ook te snel! Ik geniet van veel dingen, meestal gaat het heel goed en kan ik me redelijk bij de dingen neerleggen óf er mee om gaan. Er zijn ook momenten dat ik het prima vind.

Ik zou ook graag iets bewuster hebben genoten van deze zwangerschap. Zou er graag meer tijd aan besteedt hebben. Ik word nog steeds wakker en denk er pas in de douche weer aan, wanneer ik mijn dikke buik zie, dus dat probeer ik de laatste loodjes die nu nog komen, zeker te doen  ♥ 

Reacties

reacties

Marjo

I ♥ my boys and girl, Family, Ice cream, Books, Crochet, Bows, Rainbows, Pink, Angels, Ribbons, Sweet Songs, CupCakes & Pie, Strawberries & Raspberries, New Shoes & New Bags, My Kitchen & Vintage,To laugh & To cry from joy, Beads.

Misschien ook leuk

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.