Het is natuurlijk erg genoeg wanneer je afscheid moet nemen, dan is het heel fijn inspiratie te krijgen voor mooie manieren om je geliefde bij je te houden. Sieraden zijn altijd al een blijvend en kostbaar aandenken. Niet voor niets bestaat de term emotionele waarde. Dat een sieraad een tijdloze herinnering is is bekend, maar dat je op deze manier je geliefde letterlijk bij je draagt is erg bijzonder.
Persoonlijk wilde ik vroeger altijd begraven worden. Met je lijf in een oven leek me zo’n naar idee. Daarbij had ik ook altijd het idee dat ik niet in een urn op de schoorsteenmantel wilde. Een graf had voor mijn gevoel meer waarde, omdat je dan een plek had om naar toe te gaan, maar niet het stoffelijk overschot in huis had. Nu merk ik dat een graf voor mij geen toegevoegde waarde heeft. Toen mijn opa en oma stierven, heb ik van mijn oma afscheid kunnen nemen, van mijn opa niet. Toch was het voor mij met hun overlijden klaar. Hun lichaam heb ik niet meer gezien. Ik heb geen behoefte om hun graf te bezoeken. De herinneringen zijn er altijd. Hun spulletjes maken her en der deel uit van ons huishouden. Dat voelt, hoe bijzonder ook, heel fijn.
Ondanks dat ik hem niet veel draag, ben ik ook blij met de armband en het poederdoosje wat ik van mijn liefste oma heb. Het poederdoosje stonden initialen in M.J. zoals onze voorletters. Ik ben naar haar genoemd. De armband heb ik altijd prachtig gevonden en ik heb haar zelfs gevraagd of ik hem mocht hebben wanneer ze er niet meer zou zijn.
Houd je dierbare dichtbij
René wilde altijd al gecremeerd worden, het idee spreekt mij ook steeds meer aan moet ik zeggen. Er zijn zoveel meer mogelijkheden dan die ugly urn op de schoorsteenmantel. Ik weet nog hoe iedereen reageerde toen de familie Hazes een tatoeage liet zetten met de as van André.
Ik weet zeker dat, wanneer René eerder zou overlijden dan ik, er een rouw tatoeage bij zou komen. Op mijn arm staan twee sterren, eentje voor opa en eentje voor oma. Daar zou een iets grotere derde bij kunnen voor René. Mocht onverhoopt één van de kinderen overlijden, moet ik er niet aan denken dat, wat negen maanden in mijn buik heeft gewoond, verdwijnt onder de grond. Van hen zou ik dan weer een stukje terug willen in mijn DNA. Ik zit gewoon te grienen terwijl ik dit typ, wat een kloten onderwerp. Toch zouden we ook daar meer bij stil moeten staan. Overlijden hoort bij het leven.
Assieraden
Zijn tatoeages, met of zonder as nou niets voor je, dan zijn sieraden waar je de as in kunt doen een prachtig alternatief. En dat er zoveel verschillende mogelijkheden zijn, dat wist ik niet. Assieraden met een vingerafdruk van je dierbare, sieradenkokers waar as in kan, medaillons met een kokertje voor as. De armbanden zijn trendy en daarvan valt het bijvoorbeeld niet eens meteen op dat het een sieraad met de as van een overledene is. Het zijn gewoon stoere exemplaren. Heb je de behoefte om de betekenis van het sieraad voor jezelf te houden, dan lukt dat ook prima. Op een subtiele manier, neem je zo je liefde overal mee naar toe.
Heb je een Pandora armband met bedels zijn ook daar speciale asbedels voor beschikbaar. Aan de bovenkant van de bedel zit een schroefje, waarin (uiteraard een vrij kleine hoeveelheid as) gedaan kan worden
Op deze manier kan een sieraad of tatoeage helpen, het verlies letterlijk een plekje te geven en houd je dierbare dichtbij. Daarbij kan het helpen bij de rouwverwerking, omdat je door het sieraad sneller over de overledene zult praten ♥
Potret van geliefden door John Wollwerth via Shutterstock
