Afgelopen maandag moest ik werken, zodat ik donderdag vrij was. Muppet had zijn eerste voorstelling en ik mocht bakken voor het Kerstbuffet op school. Dat ik kan ruilen, en het me geen vrije dag kost, is heel fijn. Wat ik even vergeten was, is dat maandag een drukke dag is. Weten wat het is, voorstelling Muppet en Kinderkerstdiner, mijn weekoverzicht van 19 december tot 26 december 2016.
Door de zwangerschap ben ik nog steeds heel moe, gelukkig heb ik fijne collega’s die me de dag door sleepten. Een strikje op zich. Dat de moeheid niet het enige kwaaltje is dat heb ik deze week geweten. Mijn lontje wordt al iets langer, maar door de moeheid, ben ik nog niet in mijn oude doen. Dat vind ik met name voor de kinderen wel eens sneu. De klanten hebben er nog niet onder hoeven lijden. Gelukkig kan ik goed toneelspelen.
Strikjes #63 weten wat het is, voorstelling Muppet en Kinderkerstdiner
Dinsdag een vrije dag die ook erg nodig was, alleen alles liep anders dan verwacht. Normaal heeft dat al impact op me, maar nu helemaal, want ik ging ook nog voor het eerst alleen naar de verloskundige (VK). Op de één of andere manier was ik extra bang voor slecht nieuws. Elke bezoek weer blijft dat spannend. Zwanger zijn is niet vanzelfsprekend en Tom (één van de verloskundigen) zegt wel altijd dat je er van uit mag gaan dat het goed gaat, tot het niet zo is, maar toch…
‘…..maar je hebt het wel gezien?’ en dat heeft ze. Ik vind het zo’n raar idee dat zij het wel weet en ik niet, dus mijn hersens kraken.
Ondanks dat ik zo gespannen was, een rare dag had én er tegen had gefietst om op tijd te zijn, was mijn bloeddruk helemaal goed. Gelukkig, één vinkje kon worden gezet. Onze VK heeft een eigen echo apparaat, dus we worden schandalig verwend met echo’s én ik hoorde weer een prachtig sterk hartje. Uit het niets vraagt Dorien opeens of we willen weten wat het is. Even ben ik verbaasd. Dat willen we wel. Dorien leest mijn gedachten en zegt: ‘maar niet zonder René denk ik?’. Dat heeft ze goed gedacht.
‘…..maar je hebt het wel gezien?’ en dat heeft ze. Ik vind het zo’n raar idee dat zij het wel weet en ik niet, dus mijn hersens kraken. Ik vraag haar om het op een papiertje te schrijven, deze in een enveloppe te doen en die dicht te plakken. Thuis kunnen René en ik dan wanneer we samen zijn, zelf bepalen of we het nu willen weten, of wachten tot de twintig weken echo. As if!
Laatste dag werken voor een korte vakantie
Woensdag mag ik nog even weer werken en dan heb ik een korte vakantie, wat een heerlijk vooruitzicht! Ook al werk ik parttime buitenshuis, een vakantie voelt super! Ik probeer zo veel mogelijk af te ronden en dat lukt. Eén zaak kan een collega over nemen, dus dat is fijn voor de klant, die kan met een fijn gevoel de feestdagen in! En ik ga ook met een goed gevoel de deur uit. Dát maakt mijn baan voor de baas zo fijn, de momenten dat je echt iets voor iemand kan betekenen.
Eerste voorstelling Muppet
En dan is het donderdag. De dag van de spanning. Ik merk het aan de kinderen en ik merk het aan mezelf. Er hangt iets in de lucht. Op zich is het ook niet te doen, ’s morgens voorstelling (twee keer!!), de middag vrij en dan ’s avonds het diner. Elynn mag ook de ochtend gewoon naar school. Een heftige dag dus. De voorstelling van Thomas maakt me ontzettend trots. Ze doen het allemaal maar even! Zonder blikken of blozen. Het was echt een super leuke voorstelling. Thomas en Jasmien worden er niet anders van dat één van de microfoons het niet doet en lossen het als ware profs op! Ik pink een traantje weg van trots. Zo serieus en ze doen zo oprecht hun best. De moves van de kinderen op Chocolade laat de tranen over mijn wangen lopen. Ik ga ontzettend gloeiend van trots weer naar huis.
Eerste Kerstdiner Elynn
Als ik ze weer opgehaald heb van school, mogen ze van mij lekker ontspannen, dus mogen ze zelf kiezen. Beide zitten ze met hun koptelefoons op de stoel, de één met IPad, de ander met telefoon. Even niets, even bijkomen. Het valt me mee hoe vaak ze vragen of het al tijd is om naar school te gaan. Later op de middag ga ik aan de slag met de hapjes voor Elynn. Ze wilde graag worstenbroodjes, ik ging voor een soort van strikjes versie. Thomas maakte het me makkelijk, 100 poffertjes in de magnetron en een bus poedersuiker in zijn tas.
Wat zagen ze er prachtig uit in hun kerstkleren. Het overhemd met vlinderdas voor Thomas shopte ik nog last-minute, lang leve ‘de volgende dag bezorgd’. Woensdagavond hadden we hem in huis. Een echte heer. De avond zelf was geweldig. De eerste keer dat ik bij Elynn hielp. Zo leuk om haar zo met haar klas te zien! Natuurlijk ben ik wel even bij Thomas binnengewipt. Daar hadden ze twee lange tafels gemaakt, bijna als een familie in een restaurant. Bij Elynn begonnen we met een Kerstverhaal van Nijntje & zongen we daarna nog Kerstliedjes, toen mochten ze aanvallen! Heerlijke genietende koppies en gezelligheid.
Uitslapen
Vrijdag mocht ik uitslapen!!! Heerlijkheid, mijn buik en ik vonden het echt genieten. Thomas mag op vrijdag alleen naar school en naar huis (voordeel hoor, dat om de hoek wonen). Dit keer mocht een vriendinnetje ook alleen met hem mee terug en deze keer was ze het niet vergeten. Zo schattig. Als een echte heer had hij haar thuis gebracht. Fijn dat hij daar zelf om dacht!
Ik heb de hele dag ideeën proberen te verzinnen hoe en wanneer kinderen en ouders geslacht gaan horen. Lastig hoor. Een genderreveal party is zo niets voor mij. Er hoeft ook geen heel ding van gemaakt te worden, maar het ís wel een dingetje. Al met al is het gelukt en kan ik er met een fijn gevoel op terug kijken. De kinderen hebben het apart van alle anderen gehoord, want één van beide zou teleurgesteld zijn immers. De schoonouders en ouders zagen we nog, dus die hebben het persoonlijk gehoord. Mijn vader kreeg een verrassend appje.
En alle anderen? Die lezen het op mijn blog! Familie, vrienden én trouwe lezers! Mijn blog ben ik, dus dat kan niet anders vind ik. Binnenkort meer, de voorbereidingen zijn in volle gang, want het moet wel een mooie foto worden toch? Vertel; ben jij #teamblauw of #teamroze?
♥MJ
Spannend! #teamblauw 😉
Laura onlangs geplaatst…Oviebollen