Een van de lastigste dingen aan het ouder zijn, is dat ik beslissingen neem voor mijn kinderen. De kleine (mag Elynn met blote benen naar school of niet) maar ook de grote. Ik bepaal uiteindelijk waar we wonen, of ze wel of niet met vriendjes af mogen spreken, maar ook naar welke school ze gaan. Je kunt kiezen voor een wijkschool, een speciaal soort onderwijs, je eigen ervaringen in het verleden kunnen meespelen.
Ga je ongeacht de afstand tot de school alleen voor het soort onderwijs, of doe je daardoor juist concessies. Dat de school verder weg is, kan heel veel invloed hebben op de kinderen. Hoe vroeg moeten ze op ’s morgens, zodat je op tijd weg gaat van huis. Kunnen ze tussen de middag naar huis of moeten ze door de afstand elke dag overblijven? De komende tijd vertellen andere moeders, en uiteindelijk ik zelf, voor welke school en/of welk onderwijs ze hebben gekozen en waarom. Mirjam trapt af.
Klassikale lessen
Mirjam heeft bewust gekozen voor een wijkschool. Diverse soorten kinderen en de vrijheid van vriendjes in de buurt en zelf naar school kunnen lopen. Een school zonder de noemer vrije school, Jenaplan of Montessorischool. Ten eerste omdat die niet in onze wijk zijn. Ten tweede omdat we denken dat onze kinderen het beste gedijen in een klas met (grotendeels) klassikale les. Maar ook met de goede punten van bijvoorbeeld het Montessori-onderwijs die langzaam het normale onderwijs ook binnen sijpelen. En met de extra aandacht die gegeven wordt aan kinderen die wat extra aandacht of juist wat extra uitdaging nodig hebben. Dit waren onze verwachtingen. En ze zijn meer dan uitgekomen.
Kiezen voor een wijkschool
Mijn dochter van 6 loopt heel soms alleen naar school. Heeft vriendjes en vriendinnetjes in de hele wijk, bij diverse kinderen met achtergronden. Ze krijgt extra werk als ze haar lees- en rekenopdrachten al gedaan heeft. En met haar coeliakie wordt goed rekening gehouden.
Mijn dochter van 9 fietst zelf naar school en naar haar vriendinnen in de wijk. Ze krijgt extra hulp bij het lezen en extra uitdaging bij het rekenen. Met de klas gaan ze naar het museum en de ijsbaan. En als ik een vraag of een opmerking heb, krijg ik binnen een dag een reactie van de juf via de email. De juf stuurt zelf regelmatig een klassen-update met wat ze die week in de klas gedaan hebben. Compleet met foto’s er bij.
Er wordt van ouders ook veel verwacht. Biebouders, tuinouders, luizenouders, mee rijden naar de ijsbaan, enz. Dat is veel meer dan verwacht, en ook niet altijd goed op tijd aangekondigd. Maar natuurlijk, met elke school is wel eens wat mis. Over het algemeen ben ik heel blij met de keuze die wij 7 jaar geleden hebben genomen!
Afbeelding basisschool kinderen met juf via Shutterstock
