What the fuck
Persoonlijke verhalen

What the fuck

Weet je wat ik raar vind? Dat sommige mensen zo ontzettend gek kunnen reageren. Doe es normaal. De afgelopen dagen had ik toch wat what the fuck momentjes. Aanleiding? Een tweet over een vraag van een caissière en een avondje wachten terwijl mijn kind sportte. Oh en weer iets met zo’n pokkebeest of zijn eigenaar, mij om het even soms.

Is het een oerweerstand tegen regels? Voel jij je beter dan een ander die zich wel aan de regels houdt? Staan sommige mensen boven de regels, of voelen ze in ieder geval dat zij dat recht om de één of andere reden hebben verworven? Ik kan er met mijn verstand niet bij. Dus ik schreef ze vandaag van me af én bakte een taart. Want dat lucht allebei op en maakt rustig en mijn hoofd leeg. Wat vind ik het soms knap dat mensen er adrem op kunnen reageren. Helaas kom ik meestal niet verder dan een meewarig hoofdschudden. Ook heb ik nog wel eens ogen als schoteltjes of een oprecht stomverbaasde zucht.

What the fuck

Want soms doen mensen zo kinderachtig dat ze best op hun plek mogen worden gezet. Maar tussen freeze, fight en flee, overkomt mij vaak het eerste. Dit weekend koos ik nog een andere versie. Ineengedoken mijn kindje blijven knuffelen, omdat ik me anders ook niet aan de regels had gehouden. Ik wil adrem, zoals het meisje achter de kassa. Zij kan het namelijk niet goed doen. Ze deed haar werk en vroeg om een ID. Persoonlijk denk ik, beter te veel gevraagd dan te weinig. De gevolgen zullen er best naar zijn als er aan te jonge klanten drank verkocht wordt. Onvoorstelbaar maar er zijn mensen die dat erg vinden. Ik begrijp dat niet en ik houd stiekem een beetje deze caissière.

https://twitter.com/renevanm/status/982193075790299136?s=21

Wat bezielt je in hemelsnaam om dit te doen? Natuurlijk vind ik sommige regels ook niet nodig, of ben ik het er niet mee eens. Hoe raar het ook klinkt, je hoeft niet altijd iets te laten omdat het de wet is. Sommige zijn wel handig. Die wet dat je niet zomaar iemand mag vermoorden? Best fijn. Bij het kopen van alcohol zijn er ook regels. Die heb jij niet bedacht, die heeft zij niet bedacht. What the fuck. Jij wilt bier. Zij wil je ID zien.  Simpel lijkt me.

Iets met hygiëne

Ook afgelopen vrijdag, werd ik toeschouwer in een “What the fuck” schouwspel. In de “wachtruimte” van de sportvereniging moeten er hoesjes om de schoenen. Simpel. Jij wilt naar binnen, zodat je niet heen en weer hoeft voor je kind. Zij hebben regels.

What the fuck

Iedereen is om te beginnen al Oost Indisch blind voor hele plakkaten op de deur, dus er zit iemand te vragen of ze hoesjes om willen doen. Ook op dat moment, dat het letterlijk gevraagd wordtis de  één doof, de ander stompzinnig of reageert met kinderachtige draaiende ogen. Of ze zijn gewoon stronteigenwijs. “Nee hoor, dat doen ik niet” Hoezo? Wie zei ergens dat je een keuze had? Er was geen sprake van een vraagteken lieve mensen. “Dan wacht je maar lekker buiten”. In mijn toko had ik het gezegd.

Altijd weer die honden(eigenaren)

En zo had mijn baby zaterdag zomaar ineens een hond in zijn gezicht. Zo raar, want honden horen aangelijnd in het recreatiepark. Ik schreef er al eerder over, want ook mijn meisje had toen ze nog klein was een hond vol op zich in de buggy. Mijn hekel aan, wordt steeds groter. “Ze” trekken zich van niemand iets aan. Of het is de schuld van de ander. Toevallig ook daarover een tweet op dezelfde dag:

https://twitter.com/ankelaterveer/status/982634787994251265

“Ja, hij vind kinderen zoooooo lief, hij wil graag spelen”. En dat betekent dat hij met een rotgang op mijn baby af mag rennen? Dat hij er bovenop mag duiken, vol met zijn snufferd in het snoetje van mijn kleintje?  Terwijl ik bij god niet weet of hij gaat spelen of mijn baby op gaat eten? Hell no!  “Anders doe ik hem altijd aan de lijn, wanneer we bij kinderen of zo in de buurt komen.” Je was te laat! Hij lag er al bovenop!

Op die opmerking reageerde René  trouwens heel droog en kalm dat ze altijd aangelijnd moeten zijn in het park. Dat WIST ze notabene, maar ja er staat geen bord. Say What? Hoezo heb je een bord nodig, als je het weet. Iets met bord voor je hoofd denk ik dan. Ik ben in één grote achtbaan van woest, verdrietig en heel bang geweest. Je sorry kan ik niets mee. Mijn baby ligt ontroostbaar in mijn armen. Jij loopt vrolijk weer verder, terwijl ik blijf knuffelen, bang omdat ik anders in jouw gezicht vlieg.

Ligt het aan mij en mijn verwachtingen of wordt de wereld steeds gekker? Ik probeer te leven en handelen naar: “Wat ge niet wilt dat u geschiedt, doet dat ook een ander niet”. Hou het een beetje simpel. Houd je hond van mijn baby, dan houd ik mijn kinderen van je hond. Dat idee….



Afbeelding mensen met bord voor hun hoofd en shoe covers via Shutterstock

Reacties

reacties

Marjo

I ♥ my boys and girl, Family, Ice cream, Books, Crochet, Bows, Rainbows, Pink, Angels, Ribbons, Sweet Songs, CupCakes & Pie, Strawberries & Raspberries, New Shoes & New Bags, My Kitchen & Vintage,To laugh & To cry from joy, Beads.

Misschien ook leuk

3 Reacties

  1. Met alle respect, ik vind honden meestal leuk maar hun eigenaars zijn regelmatig zo aso. Wij hadden idd ook een buurman wiens hond de eierkoek uit de hand van onze dreumes hapte. Ro stond erbij en sprak het uit met de buurman. Ik zou zijn doorgedraaid. Flapdrol! Kan er nog boos om worden trouwens. En dan nog niet te spreken over die poep…

    Overigens betwijfel ik of het allemaal erger is dan vroeger. Dat volgens mij niet. Er is één verschil: mensen roepen op social media constant dat de wereld naar de klote gaat. Al lijkt daar gelukkig meer nuance in te komen. Want als ik kijk naar het echte leven, dan zie ik jonge jongens die mooie initiatieven oprichten om beter voor elkaar te zorgen, oude vrouwen die heel actief zijn op maatschappelijk vlak en kinderen die liefdevoller worden opgevoed dan ooit. Het is maar net welke bril je opzet denk ik
    Merel onlangs geplaatst…Stoppen met snacken | Hoe verging het ons in maart?My Profile

  2. Ik ben het helemaal met je eens. En die honden! Ik heb dezelfde ervaringen. Zelfs gewoon hier op de oprit. Zijn de jongens lekker aan het stoepkrijten, draaien ze zich om en staat er een hond ter grootte van een kalf voor ze. Ze schrikken zich rot. Wat moet dat beest ook op onze oprit? En dan heb ik het nog niet eens over al die stront. Maar goed, ik denk dat het iets is wat nooit zal veranderen.
    Maaike onlangs geplaatst…Speelgoed van vroeger: Ministeck | Wie wat bewaart, heeft wat!My Profile

  3. Mensen hebben tegenwoordig geen waarden en normen meer. Het wordt steeds erger….
    Nathalie onlangs geplaatst…Win 3x een leuke Playmobil dwergen setMy Profile

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.